Skoro jest juz temat o ulubionym bohaterze, czas na najmniej lubianą postać .
Kogo najbardziej nie znosicie i dlaczego akurat jego?


W moim przypadku... Hm.
Na zaszczytnym pierwszym miejscu znajdzie się Antonin Dołohow, a tuż obok niego Bellatriks Lestrange. Mordercy dwójki osób należących do moich ukochanych postaci.
Do czasu informacji o zabójcach Remusa i Tonks, Dołohowa miałam w nosie, a za Bellą nie przepadałam ze względu na Syriusza. Ten jeden czyn jednak przeważył na szali i przesądził ich miejsce w rankingu moich uczuć co do bohaterów.
Cóż, może i Bellatriks z tą swoją obsesją na punkcie Voldemorta, wyniosłością, pewnością siebie, szyderstwem i okrutnością jest intrygującą postacią, taką, na którą warto zwrócić uwagę. Poza tym, jej wierność i jak już pisałam, obsesja, na punkcie Czarnego Pana jest po prostu przerażająca... Obłęd!
Wielki szacunek dla pani Rowling za wymyślenie Lestrange.
Budzą się we mnie mordercze instynkty na wspomnienie o Fenrirze Greybacku. Niewątpliwie jest to w pewien sposób postać tragiczna, przynajmniej takie mam odczucia po pewnym ficku na temat owego wilkołaka. Przedstawione tam zostały początki jego choroby, był odrzucony, nienawidzony i opluwany, przez co zrodziła się w nim chęć zemsty oraz pragnienie, aby nie tylko on był tak skrzywdzony. Ale jego czyny są obrzydliwe i nie mam tu na myśli tylko mojego ulubionego Lupina. Fenrir specjalizuje się w dzieciach, uważa, że trzeba je ugryźć i wychować z dala od rodziców... I to jest najokrutniejsze. Mimo wszystko, ten facet mnie intryguje. Kiedy został ugryziony? Kim był w przeszłości? JAKI był kiedyś? I nawet ośmielę się zadać takie pytanie: jak się nazywał? Po tym ficku, a także po Serii Lupinowej, przyjęło się dla mnie, że Fenrir Greyback to swego rodzaju przydomek... (Remusa Remusem jeszcze można znieść, chociaż to też by było ciekawe. Znaczy się, wiem, że Rowling dobierała imiona w taki sposób, aby dosłownie pasowały do osoby, ale gdyby tak przenieść ich w realia... Wilkołakiem staje się człowiek o imieniu chłopca wychowanego przez wilczycę, wilkołakiem staje się człowiek o imieniu mitycznego wilka i nazwisku, które można przetłumaczyć jako Szarogrzbiety)

Dalej, kogóż to ja jeszcze nie lubię...
Zdrajcy Pettigrew, czyli dorosłego Petera. Ten mały, Huncwot, nie wzbudza we mnie żadnych emocji, przynajmniej na razie - planuję zastanowić się poważnie nad jego postacią, dodać to, co w nim nieznane.
Umbridge! Bo to zła kobieta była. Personifikacja obsesji na punkcie władzy, zadufania oraz nietolerancji!
Nie chciałabym również spotkać na swej drodze Voldemorta, ale za niego również duże brawa dla Rowling. On to już nie tylko "Voldemort złym człowiekiem był", u niego wszystko ma podłoże w przeszłości i psychice.

Nie przepadam również za Hagridem, wydaje mi się być taki... taki na swój sposób groteskowy. Ja rozumiem, że on zawsze chciał dobrze, ma tego swojego bzika na punkcie zwierzątek, ale no cóż, nie lubię go. Do Cho Chang przykleił mi się taki wizerunek słodkiej idiotki, nie potrafię się go wyzbyć.
Pozostali? A pewnie, że są postacie, do których żywię bardziej chłodne uczucia, ale nie przychodzą mi chyba w tym momencie do głowy.